Recensie optreden 30 november 2023 in De Floeren Aap, Mechelen, door Gert Vanlerberghe.
De Evelien Gedichten: recensie Jurjen K. van der Hoek in 'Kunst-Stukjes', 4 oktober 2020. De regels laten zich afdrukken en herlezen door de ander, ik. In diepe gedachte en serieus herlezen, omfloerst schrijven, om maar de zin van dit egoïstische afschrift te begrijpen. Dat is gelukt, waarde Hans Marijnissen. Eerst op een dwaalspoor gezet, maar de stijl verdient aandacht als een abstract schilderij om de waarde te herkennen. Ik zag het en raakte bewogen. “Wonden helen, littekens vervagen. / Wij vroegen niet om dit leven, / vragen niet om dit einde.”
voor Hans F. Marijnissen
Meesterschap Dat hij de vele zijaanzichten op een porseleinen voorwerp in zijn hand met een terloops maar toch doorleefd gebaar oplichten liet in juist dit ene kopje, nee, dat was niet raar, - dat kwam spontaan, niet onverwacht. Hij was een etalage waarin soms de poëzie de mens de dingen als hertoverd bracht. Paul Bezembinder in Meander Magazine, maart 2021. Wie Zonder opgaaf van redenen niet in de boekenkast heeft staan, bezorgt zichzelf pech. Hans F. Marijnissen is (...) een uitmuntend dichter. Val aan, dromer. Rick van der Made.
Meander: Hans F. Marijnissen is erin geslaagd met zijn nieuwe bundel Honger, dorst & verlossing leesbare en toe-gankelijke poëzie te schrijven. Zijn gedichten, strofen en versregels ontstijgen in de meeste gevallen het niveau van de ontelbare, plain vanilla – gedichtjes die in het Hollandse dichtlandschap zo welig tieren. De bundel verdient het, indien leraren Nederlands in het voortgezet onderwijs verzen van hem opnemen in hun poëzielessen. Welkome aanvulling daarbij is dat zijn werk zich uitstekend leent voor mondelinge voordracht.
Uit een recensie van Kaj Elhorst van AlphenTaal, het podium van 2 december 2018. <<Hierna volgen elkaar vele gastdichters en muzikanten op, te beginnen met Hans Marijnissen: hij geeft meteen een voorbeeld van wat dichtkunst doet.>>
de dichter haalt de lezer 'et schrijve binne ...
door'et leve in de woorde te leggen de woorde te late leve ... hoe'et snijdt soms en pijn is ... hoe'et bloeit en kleurt in moois ... de woorde tone hoe'et gaan kan en legge de beelde vast tot diep in de lezer 'et is 1 grote trip mooi dus in poëzie waarvan je niet wenst te geneze maar verder in reize wil !!! - Luk Paard (rockdichter) #Metoo
Neem afstand van het onderwerp denk ik veelvuldig wanneer ik woorden lees. Van proza tot poëzie: de letterlijkheid van een werkelijkheid een gevoel blijft doorgaans als een regenbui met lachende droevige direct opvraagbare emoties maar laat de lezer feitelijk ongemoeid na enkele minuten wensen om een paraplu Wie schrijft en afstand heeft genomen in zijn hoofd zal de nabijheid via zijn werk tot in de buik van de ontvanger planten. Vandaag ben ik door een hoofdstuk uit het boek "Koorddansen op klompen" iemand tegengekomen die deze essentiële kwaliteit in zijn bezit heeft. Ik beveel zijn roman daarom van harte aan. Een roman die met elan het huidige verschijnsel dat een mediahype geworden is met gemak naar de kroon reikt. Gemma Elisabeth Huisman 2017. |
Recensie op Schrijverspunt.nl: ...een aparte, creatieve schrijf-stijl... Een hartverscheurend verhaal wat van begin tot eind blijft boeien (2016).
Dit boek heb ik in één adem uitgelezen. Niet alleen omdat het Ginneken zo mooi wordt weergegeven in de naoorlogse jaren tot de periode dat langzamerhand de verzuiling terrein ging verliezen, maar ook om het tragische verhaal en de complexiteit van de familie Lambregts...
--- Als je iets hebt met Breda, het Ginneken of met andere dorpen, steden in de vijftiger en zestiger jaren, in die nog zo kort geleden geschiedenis: koop dan het boek van Hans F. Marijnissen, want die wereld gaat weer open, of: nieuwe vergezichten op een bijna vergeten tijd komen tot leven. Een rijk boek met nostalgie, maar nog veel meer.. De moeite waard. - Kees van Meel, Breda 2017. |